Myjnia samochodowa a pozwolenie wodnoprawne na odprowadzanie ścieków

e-petrol.pl

2021-09-08 / 12:25

Myjnia samochodowa a pozwolenie wodnoprawne na odprowadzanie ścieków

Prowadzenie myjni samochodowej w ramach stacji paliw wiąże się z powstawaniem ścieków zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego, co pociąga za sobą obowiązek uzyskania pozwolenia wodnoprawnego na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (PW).

Zgodnie z art. 389 pkt 1 i 2 PW pozwolenie wodnoprawne jest wymagane na usługi wodne i szczególne korzystanie z wód.

Jednym z przypadków szczególnego korzystania z wód jest „wprowadzanie do urządzeń kanalizacyjnych będących własnością innych podmiotów ścieków przemysłowych zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego określone w przepisach wydanych na podstawie art. 100 ust. 1” (art. 34 pkt 3 PW). Definicja ścieków przemysłowych przywołana w powyższym przepisie zawarta jest w art. 16 pkt 64 PW i stanowi ona, iż „rozumie się przez to ścieki niebędące ściekami bytowymi albo wodami opadowymi lub roztopowymi, powstałe w związku z prowadzoną przez zakład działalnością handlową, przemysłową, składową, transportową lub usługową, a także będące ich mieszaniną ze ściekami innego podmiotu, odprowadzane urządzeniami kanalizacyjnymi tego zakładu”.

Niewątpliwie ścieki powstające w trakcie pracy myjni samochodowej są ściekami przemysłowymi, powstają bowiem w związku z działalnością usługową prowadzącego myjnię i nie są ściekami bytowymi ani wodami opadowymi lub roztopowymi. Jak jednak wynika z art. 34 pkt 3 PW, jedynie wprowadzanie ścieków przemysłowych do urządzeń kanalizacyjnych będących własnością innych podmiotów (pierwszy warunek) a ponadto ścieków przemysłowych zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego określone w przepisach wydanych na podstawie art. 100 ust. 1 PW (drugi warunek) wymaga uzyskania pozwolenia wodnoprawnego.

W praktyce zakładać należy, że pierwszy warunek spełniony jest zawsze, albowiem ścieki przemysłowe powstające w trakcie pracy myjni wprowadzane są do urządzeń kanalizacyjnych będących własnością innych podmiotów.

Praktyka pokazuje również, że w działalności myjni samochodowych spełniony jest również warunek drugi. Wydane na podstawie art. 100 ust. 1 PW rozporządzenie Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia 28 czerwca 2019 r. w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego, których wprowadzanie w ściekach przemysłowych do urządzeń kanalizacyjnych wymaga uzyskania pozwolenia wodnoprawnego wśród substancji szkodliwych dla środowiska wśród substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego wymienia m. in. fosfor i związki fosforu oznaczone jako fosfor ogólny oraz węglowodory ropopochodne. Są to substancje, które w ściekach przemysłowych powstałych w trakcie pracy myjni występują (fosfor z uwagi za zastosowane środki czyszczące) bądź z których obecnością należy się liczyć (paliwo, oleje i smary które mogą wyciekać z pojazdów).

Do rozważenia pozostają hipotetyczne przypadki, w których mimo, iż mamy do czynienia z wytwarzaniem ścieków przemysłowych w trakcie pracy myjni, nie mamy do czynienia z przypadkami określonymi w art. 34 pkt 3 PW, albowiem ścieki przemysłowe nie są wprowadzane do urządzeń kanalizacyjnych będących własnością innych podmiotów (chociażby przypadki sporu co do statusu prawnego takich urządzeń czy przypadki braku kanalizacji na danym terenie), albo gdy mamy do czynienia z sytuacją, kiedy to ścieki przemysłowe nie zawierają substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 100 ust. 1 PW.

Nie wydaje się, aby w takich przypadkach zastosowanie znalazł art. 389 pkt 1 PW w związku z art. 35 ust. 3 pkt 5 PW, które to przepisy przewidują obowiązek uzyskanie pozwolenia wodnoprawnego na usługi wodne polegające na wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, obejmującym także wprowadzanie ścieków do urządzeń wodnych.

Na wstępie należy zauważyć, że analiza definicji ścieków oraz ścieków przemysłowych, zwłaszcza w zestawieniu z pozostałymi przepisami PW, ale i przepisami ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków oraz przepisami wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Budownictwa z dnia 14 lipca 2006 r. w sprawie sposobu realizacji obowiązków dostawców ścieków przemysłowych oraz warunków wprowadzania ścieków do urządzeń kanalizacyjnych, prowadzi do wniosku, iż ścieki przemysłowe są szczególnym rodzajem ścieków zdefiniowanych w art. 16 pkt 61 PW (wyrok WSA w Gliwicach z dnia 3 marca 2021 r., II SA/Gl 1418/20; por. też wyrok WSA w Szczecinie z 22 lipca 2021 r., II SA/Sz 345/21).

Co do zasady nie można zatem wykluczyć możliwości zastosowania do ścieków przemysłowych nie objętych dyspozycją art. 34 pkt 3 PW właśnie przypadków określonych w art. 35 ust. 3 pkt 5 PW. W praktyce wydaje się to jednak mało prawdopodobne, chociażby z tego względu, iż wprowadzanie ścieków do jakiejkolwiek kanalizacji nie mieści się w dyspozycji art. 35 ust. 3 pkt 5 PW, albowiem nie jest wprowadzaniem ścieków do wód, do ziemi ani do urządzeń wodnych. Z definicji „urządzeń wodnych” zawartej w art. 16 pkt 65 PW wynika, że jedynie wylot urządzenia kanalizacyjnego służący do wprowadzania ścieków do wód, do ziemi lub do urządzeń wodnych (a więc wylot „do środowiska”) jest urządzeniem wodnym, zatem pozostała część kanalizacji nim nie jest. Innymi słowy, pozwolenie wodnoprawne na usługę wodną określoną w art. 35 ust. 3 pkt 5 PW wymagane jest w przypadku bezpośredniego odprowadzania ścieków do wód, do ziemi lub do urządzeń wodnych. Jeżeli zatem ścieki przemysłowe wprowadzane byłyby do kanalizacji innych podmiotów (i nie mamy do czynienia z przypadkiem specjalnego korzystania z wód, o którym mowa w art. 34 pkt 3 PW, albowiem ścieki nie zawierają substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 100 ust. 1 PW) nie ma obowiązku uzyskania pozwolenia wodnoprawnego, ponieważ ścieki te nie trafiałyby bezpośrednio do środowiska.

Dyspozycje art. 34 pkt 3 PW oraz art. 35 ust. 3 pkt 5 PW nie wyłączają oczywiście zakazów ustawowych dotyczących wprowadzania ścieków przemysłowych. Przykładowo, zgodnie z art. 75 pkt 3 PW zakazuje się wprowadzania do ziemi ścieków zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego oraz jeżeli byłoby to sprzeczne z warunkami wynikającymi z istniejących form ochrony przyrody utworzonych na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (np.: obszarów Natura 2000), a także stref ochronnych ujęć wody oraz obszarów ochronnych zbiorników wód śródlądowych. Nie wolno odprowadzać ścieków przemysłowych również do kanalizacji deszczowej (art. 9 ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków).

Pozwolenie wodnoprawne na szczególne korzystanie z wód wydawane jest na 4 lata liczone od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna (art. 400 ust. 3 PW). Pozwolenia udziela właściwy ze względu ma miejsce korzystania z wód właściwy organ Wód Polskich, określany zgodnie z art. 397 pkt 3 PW.

Opracowanie:

Piotr Folgier - radca prawny
Kancelaria Ostrowski i Wspólnicy Sp.k.
krajpodatkowy.ostrowski.legal ostrowski.legal

Ostatnio zadane pytania

Czy w momencie utraty prawa do dysponowania stacją paliw (np. gdy dochodzi do wypowiedzenia najmu terenu, na którym stoi stacja, przez jego właściciela) koncesja ulega automatycznemu wygaśnięciu?

2021-10-14

Czy przy przekształceniu sp. z o.o., która posiada koncesję OPC, w spółkę jawną (nie zmieniają się dane rejestrowe, np. nr NIP), lub przy przejęciu spółki z o.o. przez inną firmę trzeba starać się o nową koncesję?

2021-10-14

Czy przeładunek paliwa do dalszej odsprzedaży hurtowej, pomiędzy zbiornikami transportowymi cysterny drogowej X a zbiornikami transportowymi cysterny Y, poprzez zalegalizowany układ wydawczy na terenie stacji paliw koncesjonariusza OPC, jest zgodny z obowiązującymi przepisami?

2021-09-16

Partner sekcji

Partner sekcji