Emisje metanu z łańcuchów dostaw ropy i gazu są znacząco niedoszacowane

Analiza opiera się na aktualizacjach baz danych LCI, takich jak ecoinvent 3.9–3.11 i Carbon Minds, oraz na danych satelitarnych dotyczących upustów, spalania w pochodniach i wycieków.

Raport ujawnia ogromne rozbieżności w danych branżowych: globalna emisja metanu z produkcji ropy jest piętnaście razy wyższa w danych Międzynarodowej Agencji Energii (MAE) niż w danych Międzynarodowego Stowarzyszenia Producentów Ropy Naftowej i Gazu (IOGP). W przypadku Rosji różnica wynosi dziesięciokrotność, a w Arabii Saudyjskiej aż czterdziestokrotność. Podobne rozbieżności obserwuje się przy emisjach gazu ziemnego, gdzie dane Banku Światowego wskazują emisje nawet 3,8 razy wyższe niż szacunki IOGP w kluczowych krajach wydobywczych.

Zaktualizowane dane znacząco zwiększają ślad węglowy produktów petrochemicznych. Ślad nafty wzrósł prawie dwukrotnie, etylenu i propylenu o około 30 procent, a butadienu o 60–90 procent w porównaniu z poprzednimi danymi. Tworzywa pochodne, takie jak polietylen, polipropylen czy politereftalan etylenu, wykazują obecnie o 20–30 procent większy ślad węglowy. Jednocześnie produkty oparte na odnawialnym węglu mają teraz ślad węglowy mniejszy o 40–50 procent w porównaniu z tworzywami kopalnymi, co stanowi znaczną poprawę w porównaniu z wcześniejszymi szacunkami wynoszącymi około 30 procent. Uwzględnienie biogenicznego poboru węgla dodatkowo zwiększa korzyści klimatyczne tych produktów.

Badanie wskazuje, że niedoszacowanie emisji metanu może prowadzić do błędnej oceny kosztów środowiskowych chemikaliów opartych na paliwach kopalnych, co ma istotne znaczenie m.in. w kontekście regulacji UE, takich jak rozporządzenie w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (PPWR). Autorzy raportu zalecają regularne aktualizowanie baz danych LCI, poszerzenie monitoringu emisji o źródła takie jak porzucone złoża ropy i gazu, harmonizację raportowania między różnymi bazami danych oraz wspieranie polityki promującej odnawialne produkty węglowe.

Nowe ustalenia pokazują, że rzeczywisty wpływ sektora ropy i gazu na klimat jest znacznie większy niż dotychczas sądzono, a przejście na odnawialne produkty węglowe przynosi większe korzyści środowiskowe niż wcześniej oceniano.